Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Τί Παιδεία θέλουμε.Τί ζητάει ο νέος άνθρωπος.



Στην πραγματικότητα εκείνο που ζητάει ο νέος άνθρωπος από το σχολείο  του είναι μια καθαρότητα στόχων και σκοπών. Δεν έχει κυρίως σημασία τι εμείς οι μεγαλύτεροι επιδιώκουμε να του δώσουμε, είναι τί εκείνος μπορεί να ανακαλύψει. Και κυρίως τι έχει σημασία για εκείνον, τι του είναι περισσότερο οικείο.

Ο Clausse από το 1972 είχε γράψει: «Πρέπει να απαλλαγούμε από τη δική μας ενήλικη οπτική που θεωρεί ότι ένα κάρο είναι πιο απλό και φυσικό για ένα παιδί της πόλης από μια Σιτροέν ή μια Μερσεντές, ότι μια καλύβα είναι πιο απλή και φυσική από ένα μοντέρνο διαμέρισμα με τις λογικές πολυπλοκότητές του μέσα στις οποίες ζει και ανατρέφεται ένα παιδί, ότι ένα κερί είναι πιο φυσικό από έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα. Από την άποψη της χρήσης του μέσα στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης παιδαγωγικής, δηλαδή πραγματικά λειτουργικής, η χειράμαξα είναι λιγότερο απλή και από μια άποψη λιγότερο άμεση από ένα τραμ για το παιδί της πόλης.»

Η ενήλικη οπτική μας δεν μπορεί επίσης να κατανοήσει την «ταχύτητα», όπως π.χ. την ταχύτητα στη χρησιμοποίηση των κινητών τηλεφώνων, την οικειότητα με έναν υπολογιστή και άλλα πολλά τα οποία τα περιβάλλουμε με τις ενήλικες φοβίες μας πολλές φορές.

Oυσιαστικά ο νέος άνθρωπος  κατά τη διάρκεια των σχολικών  του σπουδών, ψάχνει μέσα από την αμφισβήτηση και την αμφιβολία να βρει την έκφρασή της δημιουργικότητάς του, να αισθανθεί  ότι έχει τη δυνατότητα να διαλέξει. Κάτι που εμείς οι μεγαλύτεροι ξεχάσαμε ή δεν φροντίσαμε να του δώσουμε ενώ στις χειρότερες των περιπτώσεων φροντίσαμε να αλλοιώσουμε την επιθυμία του.

Θέλουμε λοιπόν σύμφωνα με το Σύνταγμα να δημιουργήσουμε ελεύθερους πολίτες και υπεύθυνους. Οφείλουμε ως εκ τούτου να του δώσουμε τη δυνατότητα της ελευθερίας στην επιλογή , ώστε να είναι  ο ίδιος ο μαθητής υπεύθυνος για αυτό που επέλεξε.

Συνήθως τον νέο άνθρωπο τον περιβάλλουν δημιουργοί καταναγκαστικής επιθυμίας, ενός εθισμού σκέψης,  ο οποίος χειραγωγεί την απόφαση του . Γι' αυτό είναι απαραίτητο προτού «επικεντρωθεί» στην προσπάθειά του , να απελευθερωθεί,  να αναπτύξει την αυτογνωσία του και να επιλέξει αυτό που πιθανόν στο παρελθόν δεν ήταν διατεθειμένος να επιλέξει αφού φυσικά αναπτύξει την αυτό-αντίληψή του.

 Πρέπει να κατανοήσει ότι η επιλογή δεν είναι απλά μια ορθολογική επιλογή σε σχέση με τις περιστάσεις αλλά καλό θα ήταν να συνδυάζεται με αυτό που του αρέσει να κάνει . Σε ένα σύγχρονο κόσμο ο οποίος στηρίζεται στη συνεργασία και στη λειτουργία ομάδων δεν μπορεί να υπάρχει ασυμμετρία μεταξύ  της ελευθερίας και της ευθύνης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.,

Ταυτόχρονα πρέπει να του δώσουμε την ευκαιρία να επικεντρωθεί στην επιλογή του. Να μελετήσει σε βάθος και να ανακαλύψει την ομορφιά αυτού που διάλεξε. ΄Ετσι μπορεί να εργάζεται ελεύθερα με περισσότερο ζήλο. Η γνώση εξάλλου δεν λειτουργεί αναγκαστικά. Ο μαθητής ,έχοντας τις προαπαιτούμενες γνώσεις συνεχίζει σε αυτό που τον άγγιξε σε αυτό που έχει ήδη μια προϋπάρχουσα σημασία για αυτόν, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να μπορεί να παρατηρεί, να εκφράζεται  και να συσχετίζει την πραγματικότητα του σχολείου και πολύ περισσότερο την πρωτοτυπία του και την δημιουργικότητά του με την πραγματικότητα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζει και κινείται.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Χρόνος ο εγχάρακτος


Εποίησεν ουν την αίσθησιν του απλήν ,
οικείαις χερσίν ο χρόνος.

Εγχάρακτοι αύλακες αμέγαρτου πάθους.
Και ημείς κατά το εφικτόν,
εκθειάζουμε τα ινστιτούτα καλλονής
και υμνούμε τα πρόσωπα
τα απαλλαγμένα τεχνηέντως του πάθους.


Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

ΕΡΤ


Όπως ο Κλάυδιος Πτολεμαίος είπε,
επεζεύχθωσαν έτι η ΕΚ και ΕΡΤ
ότι μεν νοτιώτερα εστίν
και η κορυφή του κύκλου.
Θα πείτε γραμμές ήταν τότε
όμως να που ως κατανοείτε
ο λαός ἐπέζευξο την ΕΡΤ
και εκτός των ποσοστών υποστήριξις
ήτο η θλίψις της αναξιοπρέπειας.
Εν τη πενία δέεται μόνη η δημοκρατία
έως η τόλμη ψαύσει το δίκαιον.
Μισθοφορεί μεν ο πλούτος
η διαβολή ή η κακοήθεια
αλλά όλα ταύτα ανασχετά
εάν η φιλοτιμία πλείονα λόγον έχει.
Βέβαια δεν είναι ελευθερία
όταν οι δούλοι απαγγέλλουν
τον λόγο των ελευθέρων
όμως παρά ταύτα αρχή αμηχανίας
και απορίας είναι.
Ας ελπίσουμε ακολουθώντας τον Πίνδαρο
στους λόγους του:
Μή φίλα ψυχά,βίον αθάνατον σπεύδε
τάν δ΄ έμπρακτον άντλει μαχανάν
υπάρχει μια ελπίδα.