Ακουγόταν η ομιλία του μοναστηριού. Ένα σύστημα μοναδικών σημασιών και νοημάτων. Ο καλόγερος προχωρούσε στα στερνά του. Συμμεριζόταν την αυταπάτη του θανάτου με το χώμα των οραμάτων του. Ελπίδες στερνές έκρυβε το χώμα. Την ανάσταση καθώς έλεγε. Έφτασε στη σκήτη του. Το τηγάνι μαγειρικής, του «προγραμματισμού» του, μπήκε στη φωτιά. Έτσι το ονόμασε από τη στιγμή που κατέβηκε στο μοναστήρι και έμαθε κομπιούτερ. ‘Αειντε τηγανάκι μου σκέφθηκε. Με ένα τηγανάκι για το φαγητό του ξεκίνησε την προσευχή, με το ίδιο τηγανάκι προσευχόταν στα ύστερά του. Είχε έργο από τον ηγούμενο του μοναστηριού να μάθει τους νόμους που χτίζουν τα σπίτια οι άνθρωποι, που κουμαντάρουν τη βιοτή τους. Όποιος δεν έχτισε σπίτι, έλεγε ο ηγούμενος, δεν πάντρεψε κορίτσι και δε φύτεψε αμπέλι δεν κατέχει πράμα, μάθε τους νόμους να συμβουλεύουμε τους ανθρώπους να πορεύονται. Τι να κάνει είπε να κάμει νόμους τη ζήση του.
Το χωράφι με τα ζαρζαβατικά του το είχε βαφτίσει χωροταξικός σχεδιασμός - πολεοδομία. Έτσι μπροστά στα κουνουπίδια έγραφε με λαδομπογιά μήπως και σβηστούνε: ν.360/1976. Στη δεύτερη σειρά κουνουπίδια έγραψε: ν.1032/1980 Μετά το μονοπάτι του περιβολιού που πήγαινε στα μπρόκολα το ονομάτισε: ν.1650/1986 πρώτη σειρά, Ν.1558/1985 δεύτερη σειρά. Στη στροφή για τα κρεμμύδια και σε περίοπτη θέση είχε γράψει πινακίδα: Σύνταγμα και κυρίως άρθρο 79 παράγραφος 8 για να του θυμίζει ότι ο Υπουργός Χωροταξίας όφειλε κάθε τρία χρόνια να ενημερώνει τη Βουλή πως προχωρά το εθνικό χωροταξικό πρόγραμμα. Τώρα τον Υπουργό τον λένε Περιβάλλοντος μονολογούσε. Στη βραγιά των κρεμμυδιών τη μπροστινή το ν.1515/1985 και το ΡΣΑ δηλαδή το Ρυθμιστικό σχέδιο ειδικά της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, είχε το μοναστήρι και κάτι κτήματα από δωρεά στην ευρύτερη περιοχή, καθώς έλεγε. Στην πίσω βραγιά των κρεμμυδιών έγραψε πινακίδα με τον νόμο 2052/1992 και σημείωσε με έμφαση ,γιατί το μοναστήρι ήταν παλιό, ότι οικισμοί προ του έτους 1923 δεν θίγονται με τις διατάξεις του άρθρου 11 του ΡΣΑ. Στο δρομάκι ανάμεσα για τα σκόρδα έγραψε: λεωφόρος Π.Δ. 471/1991. Μπροστά στη μονή βραγιά των σκόρδων - πολύ μεγάλη και πλατιά - καθότι του άρεσαν και του ίδιου τα σκόρδα έγραψε:Ν.2412/1996. Από κάτω, για να θυμάται και για τα λεφτά που παίρνουν οι επιτροπές που θα του απαντούσαν διάφορα έγραψε: Ν.1256/1982 και ειδικά για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο έγραψε:Ν.1505/1984. Για να θυμάται τα σχετικά με τις γνωμοδοτήσεις έγραψε Ν.1892/1990 και η ταμπελίτσα γέμισε. Πηγαίνω στα πράσα φώναξε θριαμβευτικά. Φτάνοντας στα πράσα τοποθέτησε την ταμπελίτσα Ν.1561/1985 σε υποσημείωση από κάτω έγραψε: καταργούνται τα ΚΕΠΠΕ του Ν.1327/1983 και υπάγονται στον οργανισμό Αθήνας. Για να θυμάται επιπλέον τις καταργήσεις έβαλε σε νάιλον σακουλάκι τα εξής: Καταργείται η απόφαση του ΕΣΧΠ (Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος) με αριθμό ΧΠ/ΓΧΠ 2094/1980 περί σχεδίου πλαισίου Ρυθμίσεων Ευρύτερης Περιοχής Πρωτευούσης (ΦΕΚ 341Β). Στη μισή βραγιά για τα πράσα έβαλε άλλη ταμπελίτσα π.δ. 26.5/22.6.1993. Στην επόμενη βραγιά και σε ψηλότερη θέση από τη μεσαία ταμπελίτσα έβαλε άλλη: Ν.1360/1983 και π.δ. 84/1984. Πάνε και τα πράσα ακούστηκε να φωνάζει. Όρμησε στα μοσχομπίζελα. Κάρφωσε την άλλη ταμπέλα και έγραψε: Ν.1995/1991. Από κάτω με μικρότερα γραμματάκια έγραψε Ν. 2412/1996. Θάναι χρήσιμο σκέφτηκε μήπως υπάρχει και κανένα λατομείο πουθενά και έγραψε στο τέλος από τα μοσχομπίζελα. :ΚΥΑ 12901/3.8.1983, από κάτω συμπλήρωσε Ν.1337/1983 και Ν.1512/1985. Μπροστά στο μαϊντανό επειδή τον χρησιμοποιούσε πολύ κάθε μέρα έγραψε σε μια μεγάλη ταμπέλα:Ν.947/1979, Ν.998/1979, Ν.1221/1981, ΠΔ 24.8/8.9.1983, ΠΔ 81/1980, ν1772/1988, ν.δ. 17.7/16.8.1923 , ν.1647/1986, ν.1849/1989, ν.1892/1990, ν.2242/1994, , απόφαση 82929/4797/7.12.1988, π.δ. 5/1986, π.δ. 59/1980, π.δ. 757/1969, ν.3741/1929, ν.δ. 1024/1971, ν.δ. 797/1971, ν.δ.653/1977, ν.δ.625/1968, π.δ.26.5/14.6.1993, ν.1512/1985. Του είχε τότε έρθει μεγάλη απορία με εκείνο το νόμο του 1923 και είχε σταματήσει να γράφει.
Προσευχήθηκε όλη νύχτα και την άλλη μέρα μπήκε στο κομπιούτερ και στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης να τον διαβάσει. Εκεί είδε ότι ο ν. 3741/1929 τον παρέπεμπε στο Ν.Δ. 19/21 Μαρτίου του 1923 και το νόμο 3929 του 1924. Αχ βρε Κουντουριώτη είπε τι μου κάμνεις, καθότι ο Παύλος Κουντουριώτης είχε υπογράψει τον νόμο 3741, χώρια που με αυτό το νόμο καταργούνταν και διατάξεις του Ιονίου Αστικού Κώδικα, του Κρητικού Αστικού Κώδικα και του Σαμιακού Κώδικα του από 19 Μαρτίου του 1927 Ν.Δ. Είχε και το άλλο ν.δ. 17.7./16.8.1923. Είπε να ρίξει μια ματιά και κει καθότι δεν μπορούσε να καταλάβει αν καταργήθηκε ή δεν καταργήθηκε το ν.δ. 19/21 του 1927. Δεν άντεξε άλλο και κοιμήθηκε. Μετά από κανένα χρόνο ένας νέος καλόγερος έτρεχε στον ηγούμενο. Τι θέλεις και έρχεσαι λαχανιαστός τον ρωτάει ο ηγούμενος, σιγά-σιγά, μη βιάζεσαι. Να! από κάτω από το μοναστήρι είναι ένας καλόγερος και βάζει ταμπέλες έχει γεμίσει ταμπέλες όλη την πλαγιά και τώρα έφτασε στο μοναστήρι. Ε!, του είπε ο ηγούμενος, δεν είναι τίποτα, ο Κύριλλος είναι και, βάζει ταμπέλλες να θυμάται τη νομοθεσία για την πολεοδομία που του έχω βάλλει διακόνημα. ΄Ασε να φτάσει τη θάλασσα και μετά θα ειδούμε, του είπε χαμογελαστός. Μην τυχόν είναι και του διαβόλου ο κόσμος - τόλμησε το λόγο- με σεβασμό ο νέος καλόγερος. Ψάχνουμε! του απάντησε ο άλλος μειδιώντας μέσα στην αγαθότητά του.
Το χωράφι με τα ζαρζαβατικά του το είχε βαφτίσει χωροταξικός σχεδιασμός - πολεοδομία. Έτσι μπροστά στα κουνουπίδια έγραφε με λαδομπογιά μήπως και σβηστούνε: ν.360/1976. Στη δεύτερη σειρά κουνουπίδια έγραψε: ν.1032/1980 Μετά το μονοπάτι του περιβολιού που πήγαινε στα μπρόκολα το ονομάτισε: ν.1650/1986 πρώτη σειρά, Ν.1558/1985 δεύτερη σειρά. Στη στροφή για τα κρεμμύδια και σε περίοπτη θέση είχε γράψει πινακίδα: Σύνταγμα και κυρίως άρθρο 79 παράγραφος 8 για να του θυμίζει ότι ο Υπουργός Χωροταξίας όφειλε κάθε τρία χρόνια να ενημερώνει τη Βουλή πως προχωρά το εθνικό χωροταξικό πρόγραμμα. Τώρα τον Υπουργό τον λένε Περιβάλλοντος μονολογούσε. Στη βραγιά των κρεμμυδιών τη μπροστινή το ν.1515/1985 και το ΡΣΑ δηλαδή το Ρυθμιστικό σχέδιο ειδικά της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, είχε το μοναστήρι και κάτι κτήματα από δωρεά στην ευρύτερη περιοχή, καθώς έλεγε. Στην πίσω βραγιά των κρεμμυδιών έγραψε πινακίδα με τον νόμο 2052/1992 και σημείωσε με έμφαση ,γιατί το μοναστήρι ήταν παλιό, ότι οικισμοί προ του έτους 1923 δεν θίγονται με τις διατάξεις του άρθρου 11 του ΡΣΑ. Στο δρομάκι ανάμεσα για τα σκόρδα έγραψε: λεωφόρος Π.Δ. 471/1991. Μπροστά στη μονή βραγιά των σκόρδων - πολύ μεγάλη και πλατιά - καθότι του άρεσαν και του ίδιου τα σκόρδα έγραψε:Ν.2412/1996. Από κάτω, για να θυμάται και για τα λεφτά που παίρνουν οι επιτροπές που θα του απαντούσαν διάφορα έγραψε: Ν.1256/1982 και ειδικά για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο έγραψε:Ν.1505/1984. Για να θυμάται τα σχετικά με τις γνωμοδοτήσεις έγραψε Ν.1892/1990 και η ταμπελίτσα γέμισε. Πηγαίνω στα πράσα φώναξε θριαμβευτικά. Φτάνοντας στα πράσα τοποθέτησε την ταμπελίτσα Ν.1561/1985 σε υποσημείωση από κάτω έγραψε: καταργούνται τα ΚΕΠΠΕ του Ν.1327/1983 και υπάγονται στον οργανισμό Αθήνας. Για να θυμάται επιπλέον τις καταργήσεις έβαλε σε νάιλον σακουλάκι τα εξής: Καταργείται η απόφαση του ΕΣΧΠ (Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος) με αριθμό ΧΠ/ΓΧΠ 2094/1980 περί σχεδίου πλαισίου Ρυθμίσεων Ευρύτερης Περιοχής Πρωτευούσης (ΦΕΚ 341Β). Στη μισή βραγιά για τα πράσα έβαλε άλλη ταμπελίτσα π.δ. 26.5/22.6.1993. Στην επόμενη βραγιά και σε ψηλότερη θέση από τη μεσαία ταμπελίτσα έβαλε άλλη: Ν.1360/1983 και π.δ. 84/1984. Πάνε και τα πράσα ακούστηκε να φωνάζει. Όρμησε στα μοσχομπίζελα. Κάρφωσε την άλλη ταμπέλα και έγραψε: Ν.1995/1991. Από κάτω με μικρότερα γραμματάκια έγραψε Ν. 2412/1996. Θάναι χρήσιμο σκέφτηκε μήπως υπάρχει και κανένα λατομείο πουθενά και έγραψε στο τέλος από τα μοσχομπίζελα. :ΚΥΑ 12901/3.8.1983, από κάτω συμπλήρωσε Ν.1337/1983 και Ν.1512/1985. Μπροστά στο μαϊντανό επειδή τον χρησιμοποιούσε πολύ κάθε μέρα έγραψε σε μια μεγάλη ταμπέλα:Ν.947/1979, Ν.998/1979, Ν.1221/1981, ΠΔ 24.8/8.9.1983, ΠΔ 81/1980, ν1772/1988, ν.δ. 17.7/16.8.1923 , ν.1647/1986, ν.1849/1989, ν.1892/1990, ν.2242/1994, , απόφαση 82929/4797/7.12.1988, π.δ. 5/1986, π.δ. 59/1980, π.δ. 757/1969, ν.3741/1929, ν.δ. 1024/1971, ν.δ. 797/1971, ν.δ.653/1977, ν.δ.625/1968, π.δ.26.5/14.6.1993, ν.1512/1985. Του είχε τότε έρθει μεγάλη απορία με εκείνο το νόμο του 1923 και είχε σταματήσει να γράφει.
Προσευχήθηκε όλη νύχτα και την άλλη μέρα μπήκε στο κομπιούτερ και στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης να τον διαβάσει. Εκεί είδε ότι ο ν. 3741/1929 τον παρέπεμπε στο Ν.Δ. 19/21 Μαρτίου του 1923 και το νόμο 3929 του 1924. Αχ βρε Κουντουριώτη είπε τι μου κάμνεις, καθότι ο Παύλος Κουντουριώτης είχε υπογράψει τον νόμο 3741, χώρια που με αυτό το νόμο καταργούνταν και διατάξεις του Ιονίου Αστικού Κώδικα, του Κρητικού Αστικού Κώδικα και του Σαμιακού Κώδικα του από 19 Μαρτίου του 1927 Ν.Δ. Είχε και το άλλο ν.δ. 17.7./16.8.1923. Είπε να ρίξει μια ματιά και κει καθότι δεν μπορούσε να καταλάβει αν καταργήθηκε ή δεν καταργήθηκε το ν.δ. 19/21 του 1927. Δεν άντεξε άλλο και κοιμήθηκε. Μετά από κανένα χρόνο ένας νέος καλόγερος έτρεχε στον ηγούμενο. Τι θέλεις και έρχεσαι λαχανιαστός τον ρωτάει ο ηγούμενος, σιγά-σιγά, μη βιάζεσαι. Να! από κάτω από το μοναστήρι είναι ένας καλόγερος και βάζει ταμπέλες έχει γεμίσει ταμπέλες όλη την πλαγιά και τώρα έφτασε στο μοναστήρι. Ε!, του είπε ο ηγούμενος, δεν είναι τίποτα, ο Κύριλλος είναι και, βάζει ταμπέλλες να θυμάται τη νομοθεσία για την πολεοδομία που του έχω βάλλει διακόνημα. ΄Ασε να φτάσει τη θάλασσα και μετά θα ειδούμε, του είπε χαμογελαστός. Μην τυχόν είναι και του διαβόλου ο κόσμος - τόλμησε το λόγο- με σεβασμό ο νέος καλόγερος. Ψάχνουμε! του απάντησε ο άλλος μειδιώντας μέσα στην αγαθότητά του.
