Στον πραγματικό κόσμο υπάρχουν πάντα μικρές αλλαγές και σφάλματα.Ουσιαστικά πάντα επιτρέπουμε ένα μικρό περιθώριο σφάλματος.Δεν μας πειράζει όμως όσο παραμένει μέσα στα όρια ανοχής.Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να φθάσουμε σε ένα βαθμό πολυπλοκότητας που με άλλο τρόπο δεν θα μπορούσαμε να τον πλησιάσουμε.
΄Ομως κάθε στοιχείο της πολυπλοκότητας εγγράφει πάντα μια καινούργια θέση,η οποία μπορεί να είναι άτυπη ή ασυνεχής.Τότε είναι πλέον αδύνατο στη μέτρια σκέψη να το παρακολουθήσει.Ο ικανός νους προπορεύεται. Αλλά τί να το κάνει αφού δεν μπορεί με κάποιον να μιλήσει και αφού δεν μπορεί να μιλήσει, δεν υπάρχει. Η ύφεση είναι ένα παιχνίδι του κοινού νου στην εποχή που οι παραγωγικές σχέσεις αλλάζουν. Μόνο που ο κοινός νους δεν ξέρει ακόμη το παιχνίδι.
΄Ετσι ως εραστές του παιχνιδιού γινόμαστε και εραστές της ύφεσης.
